در این مقاله از پارال طب تمامی موارد مرتبط با داروی Adefovir Dipivoxilاز جمله، موارد استفاده،عوارض،مکانیسم اثر،تداخل دارویی و … مورد بررسی قرار گرفته است لطفا تا پاان مقاله با ما همراه باشید.
موارد و مقدار مصرف Adefovir Dipivoxil:
الف) عفونت مزمن هپاتیت B.
بزرگسالان: ۱۰ میلیگرم روزانه خوراکی به مدت ۱۲ ماه.
ب) عفونت HIV مقاوم به لامیوودین (تأیید نشده).
بزرگسالان: ۱۲۰-۳۰ میلیگرم روزانه خوراکی.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: سابقه حساسیت به دارو یا هر یک از اجزاء فرمولاسیون، حساسیت مفرط به این دارو و هموکروماتوز ایدیوپاتیک.
موارد احتیاط: سالمندان (به دلیل احتمال وجود اختلالات کبدی و کلیوی)، اختلال عملکرد کلیوی و بیماران دریافت کننده داروها با سمیـت کلیوی.
عوارض جانبی داروی Adefovir Dipivoxil:
اطلاعات اختصاصی داروی Adefovir Dipivoxil
کلیه بیماران بخصوص افراد با سابقه اختلالات کلیوی و دریافت کنندههای داروها با سمیت کلیوی باید از نظر عملکرد تحت نظارت دقیق باشند.
توجه: طی دوران درمان، بیماران ممکن است به اسیدوز لاکتیک و هپاتومگالی شدید همراه با استئاتوز دچار شوند. عوامل خطر آن شامل جنس مؤنث، چاقی و استفاده از داروهای آنتی رتروویروس میباشد.
عملکرد کبدی باید مرتباً پایش شود. در صورت بروز شواهدی مبنی بر اسیدوز لاکتیک و هپاتومگالی همراه با استئاتوز مصرف دارو باید قطع شود.
تشدید ناگهانی هپاتیت میتواند ناشی از قطع آدفوویر باشد. در بیمارانی که درمان ضد هپاتیت B در آنها قطع میشود، عملکرد کبدی باید بررسی شود.
طول درمان بهینه در بیماران مشخص نیست.
آدفوویر میتواند مقاومت به داروهای آنتی رتروویروس را در بیماران آلوده به HIV افزایش دهد. در بیمارانی که به دلیل هپاتیت Bتحت درمان با آدفوویر قرار میگیرند، آنتی بادی های HIV باید بررسی شوند.
نکات قابل توصیه به بیمار
بیمار میتواند دارو را بدون توجه به زمان مصرف غذا میل نماید.
به بیمار توصیه نمایید هرگونه، ضعف، درد عضلانی، تهوع و استفراغ، سرگیجه، منگی، تغییر شدت و تعداد ضربان قلب و احساس سردی بخصوص در اندامها را سریعاً گزارش نماید.
به بیمار توصیه نمایید علایم و نشانههای سمیت کلیوی را گزارش نماید.
به دلیل احتمال تشدید هپاتیت به بیمار توصیه نمایید از قطع خودسرانه و ناگهانی دارو خودداری نماید.
استفاده سالمندان از این دارو
به دلیل افزایش احتمال اختلالات کلیوی و قلبی ـ عروقی با احتیاط استفاده شود.
استفاده کودکان از این دارو
اثربخشی و ایمنی دارو در کودکان به اثبات نرسیده است.
مصرف هنگام شیردهی
ترشح دارو در شیر مشخص نیست. در صورت مصرف دارو توصیه به قطع شیردهی میشود.
تداخل دارویی Adefovir Dipivoxil:
ایبوپروفن باعث کاهش فراهمی زیستی آدفوویر میشود.
مصرف همزمان داروهایی همچون آمینوگلیکوزیدها، سیکلوسپورین، NSAIDs، تاکرولیموس و انکومایسین به دلیل افزایش احتمال بروز سمیت کلیوی با احتیاط باید انجام شود.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
ممکن است دارو باعث افزایش ALT، AST، آمیلاز، کراتینکیناز، کراتینین و اسید لاکتیک شود.
مکانیسم اثر Adefovir Dipivoxil:
مهار ترانس کریپتاز معکوس در ویروس هپاتیت B که باعث پایان یافتن زنجیره میشود.
تنظیم دوز: در کلیرانس کراتینین ml/min 40-20، ۱۰ میلیگرم خوراکی هر ۴۸ ساعت. در کلیرانس کراتینین ml/min 19-10 هر ۷۲ ساعت و در صورت همودیالیز شدن بیمار ۱۰ میلیگرم هر ۷ روز.
فارماکوکینتیک:
جذب: فراهمیزیستی دارو ۵۹ درصد میباشد.
پخش: دارو بطور گسترده بخصوص در کلیهها، کبد و روده توزیع مییابد. دارو حدود ۴ درصد به پروتئینهای سرم اتصال مییابد.
متابولیسم: دارو سریعاً به شکل فعال یعنی آدفوویر دی فسفات تبدیل میشود.
دفع: دارو از طریق پالایش گلومرولی و ترشح فعال توبولی از کلیهها دفع میگردد.
اشکال دارویی Adefovir Dipivoxil:
Tablet: 10 mg
اطلاعات اضافی درباره ی داروی Adefovir Dipivoxil:
طبقهبندی فارماکولوژیک: آنالوگ نوکلئوتید.
طبقهبندی درمانی: ضد ویروس.
طبقهبندی مصرف در بارداری: رده C
نامهای تجاری: Adesera
عوارض جانبی این دارو
اعصاب مرکزی: ضعف، تب، سردرد.
حلق ـ بینی: فارنژیت، سینوزیت.
دستگاه گوارش: درد شکم، اسهال، سوء هاضمه، نفخ، تهوع، استفراغ.
ادراری ـ تناسلی: هماچوری، گلیکوزوری، نارسایی کلیوی، اختلال عملکرد کلیوی.
کبد: هپاتومگالی همراه با استئاتوز، نارسایی کبدی.
متابولیک: اسیدوز لاکتیک.
تنفسی: سرفه.
پوست: بثورات جلدی، خارش.
مسمومیت و درمان
مصرف بیش از حد دارو باعث عوارض ناخواسته گوارشی میشود. جهت درمان اقدامات حمایتی و درصورت نیاز دیالیز توصیه میشود.
در این مقاله از پارال طب تمامی موارد مرتبط با داروی ADENOSINE از جمله، موارد استفاده،عوارض،مکانیسم اثر،تداخل دارویی و … مورد بررسی قرار گرفته است لطفا تا پاان مقاله با ما همراه باشید.
موارد و مقدار مصرف ADENOSINE:
حملات تاکیکاردی قلبی (PAT).
موارد منع مصرف و احتیاط داروی ADENOSINE:
حساسیت مفرط, بلوک قلبی درجه ۲ و ۳ و بیماری سینوس بیمار, در مورد بیماران آسمی با احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی داروی ADENOSINE:
تاری دید, سر گیجه, درد قفسه سینه, و مهمترین عارضه آریتمی قلبی می باشد.
اخطار:
حساسیت مفرط, بلوک قلبی درجه ۲ و ۳ و بیماری سینوس بیمار, در مورد بیماران آسمی با احتیاط مصرف شود.
اشکال دارویی ADENOSINE:
تزریقی (آمپول)
اطلاعات دیگر:
نوشدیدن قهوه بعد از مصرف دارو مفید نیست. در صورت بروز درد سینه به پزشک مراجعه شود, پس از مصرف دارو برافروختگی صورت بروز می کند, حملات برونکو اسپاسم ممکن است بروز کند.
میوه ی موز نوعی گیاه است مانند درختچه ای که برگهای آن بسیار بزرگ و گسترده شده است که این بزرگی و گستردگی گاهی به ۲ متر هم می رسد.گلهای موجود در آن بصورت سنبله است و رنگ این میوه ایتدا به رنگ سبز بوده و با رسیده شدن این میوه به رنگ زرد درمی آید.
تاریخچه ی موز
موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت شده است . در سال ۱۴۸۲ پرتغالیها موز را در سواحل گینه پیدا کردند و به جزائر قناری بردند و سپس بوسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریکا برده شد و اکنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا کشت می شود .
برداشت میوه موز
موز را هنگامیکه هنوز سبز است از درخت می چینند و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا می رسانند .
انواع موز
موز انواع مختلف دارد یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است که مزه شیرینی دارد .
در کشورهای استوایی معمولا موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند در کشورهای آمریکای لاتین موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک می کنند.
هنگامیکه موز انتخاب می کنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه موز رسیده است .موز نارس بدلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است .
ترکیبات شیمیایی که در موز وجود دارد :
قندی که در موز وجود دارد بسرعت قابل جذب است.
در صد گرم موز مواد زیر موجود است :
انرژی ۱۰۰ کالری
آب ۷۰ گرم
پروتئین ۸ گرم
ترکیبات شیمیایی موز
چربی ۲ گرم
قند ۶/۵ گرم
کلسیم ۸ میلی گرم
فسفر ۲۵ میلی گرم
آهن ۷ میلی گرم
سدیم ۱ میلی گرم
پتاسیم ۳۷۰ میلی گرم
ویتامین A صدونود واحد
ویتامینB1 پنج میلی گرم
ویتامین B2 شش میلی گرم
ویتامینB3 هفت میلی گرم
ویتامین C ده میلی گرم
در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین ، نوروپی تفرین ، دوپامین و کاته کولامین وجود دارد .
خواص داروئی موجود در موز :
موز از نظر طب قدیم ایران معتدل است و خون را غلیظ می کند . موز انرژی زیادی دارد و چون نرم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن محسوب می شود.
۱) بدلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد.
۲) موز ملین بوده و همچنین و به عنوان درمان اسهال و اسهال خونی کاربرد دارد.
۳) موز خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و کم خون حتما باید موز بخورند.
۴) موز تقویت کننده معده و نیروی جنسی است.
۵) موز درمان زخم معده و روده می باشد.
۶) گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن کلسترول است.
۷) شیره گلهای موز درمان کننده اسهال خونی می باشد.
۸) جوشانده موز اثر قطع خونریزی دارد.
۹) ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است.
۱۰) موز نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصاً در سرد مزاجان تولید گاز معده می کند برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد.
۱۱) موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.
۱۲) برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید.
۱۳) موز مدر است.
۱۴) موز بعلت دارا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند .
توضیحی مختصر درباره میوه گلابی :
میوه گلابی اکثرا به رنگ زرد یا سبز در بازار موجود می باشد.این میوه به صورت مخروطی شکل و آبدار بوده که دارای طعمی خوش و عطری خوش بو می باشد.گلابی را آمرود یا شاه میوه هم می نامند و به میوه ی پیوندی و شاداب آن شاه امرود هم می گویند. گیاه گلابی بومی آسیای غربی و اروپای شرقی مخصوصاً نواحی شمال غربی ایران و کوههای قفقاز می باشد. گلابی بعد از سیب مهم ترین میوه دانه دار دنیا و ایران به شمار می آید. گلابی را در زبان عربی سَفرجَل یا عَرمُوط و در زبان انگلیسی PEAR می گویند.
طعم های مختلف گلابی
گونه های مختلف گلابی طعم های گوناگون از ترش تا شیرین دارند . این میوه حاوی ویتامین های E و C ، کلسیم ، آهن، منیزیم و روی است. چون گلابی میوه ای آبدار و حاوی ویتامین C می باشد ، در زیبایی پوست شما بسیار مؤثر است. یکی از خواص گلابی ملین بودن آن است . همچنین دانه های ریزی که در موقع خوردن گلابی زیر دندان احساس می کنید، برای دفع مواد زائد بدن بسیار مؤثر است.
انواع میوه گلابی
درخت گلابی در برابر سرما از سیب حساس تر است. گل های گلابی در بهار کمی زودتر از سیب باز می شوند ، به همین دلیل بیشتر در معرض خطر سرمای بهاره قرار می گیرند . در تابستان، گیاه گلابی گرما را بیشتر از سیب تحمل می کند. گل و میوه گلابی در انتهای شاخه ها و سیخک های دو ساله بوجود می آید ، بنابراین هنگام هرس درختان بارور ، باید در حفظ سیخک ها دقت کرد. میزان محصول در باغ های معمولی به ۴۵ تن در هکتار می رسد. تعداد ارقام گلابی موجود در ایران حدود ۱۲۰ نوع است. مهمترین ارقام بومی عبارتند از :
شاه میوه کرج ، شاه میوه خراسان ، شاه میوه اصفهان ، گلابی نطنز کاشان ، محمدعلی مشهد ، سه فصله کرج ، سیبری ، گلابی پیغمبری .
از گلابی های خارجی نیز که کم و بیش در ایران کشت می شوند می توان : آنژو، وینترنلیس، بارتلت، دوشس، ژاندارک، باسه، کولمار، بوره ژیفار و دوینه دوکومیس را نام برد. بارتلت که در اروپا بنام ویلیامز مشهور است، مهم ترین و پر کشت ترین گلابی در دنیا به شمار می رود.
یک نوع گلابی جنگلی که در کهکیلویه می روید و تخم آن زیاد است را انجوجک می نامند. میوه آن قابل استفاده نیست، ولی زمانی که میوه روی خاک می افتد و می پوسد، تخم آن را جمع آوری می کنند که استفاده درمانی زیادی دارد.
خواص درمانی موجود در گلابی
قسمت هایی از درخت گلابی که مورد استفاده غذایی و درمانی قرار می گیرد: ۱- میوه ۲- برگ ۳- پوست درخت آن است. گلابی را می توان بصورت خام یا پخته ( مربا و کمپوت) مصرف کرد.
گلابی میوه ای عالی و گوارا و پرآب است که خاصیت لینت دهندگی دارد. افرادی که یبوست دارند سعی کنند ۱ تا ۲ عدد گلابی در روز بخورند و بلافاصله ۱ لیوان آب ولرم بنوشند که خاصیت ملین آن قوی تر شود.
گلابی میوه ای است که به آسانی هضم و جذب بدن می شود.
گلابی دارای دانه های بسیار ریزی است که خصوصاً نزدیک هسته آن زیاد است. این دانه ها از جنس سلولزاست و در دستگاه گوارش هضم نمی شود. از این رو با عبور از دستگاه گوارش ، معده و روده را پاک می کند و کلیه مواد زائد باقیمانده در شکم را دفع می کند.
پوست گلابی که در معرض نور خورشید قرار دارد ، از نظر ویتامین ها غنی تر است. به علاوه قسمت عمده فیبر گلابی در پوست آن است ، لذا نباید هنگام خوردن ، پوست آن را جدا کنید.
کسانی که مبتلا به فشار خون هستند ، اگر به طور مرتب گلابی بخورند خون آنها تصفیه خواهد شد .
گلابی برای غدد داخلی بدن بسیار مفید است . تانن و پتاسیم آن، اسید اوریک را به هر اندازه که باشد حل می کند. به همین جهت افراد مبتلا به نقرس، آرتروز و رماتیسم می توانند از آن بهره زیادی ببرند.
گلابی برای معالجه امراض سینه یک میوه عالی است و این خاصیت مربوط به تانن آن است و اگر گلابی کمی گس باشد برای سینه بهتر است.
گلابی به علت دارابودن ارسنیک رعشه را درمان می کند.
ماده مهم دیگری که در گلابی موجود است عنصر بور( BORON ) است که با افزایش جذب کلسیم ، از بروز پوکی استخوان به خصوص در زنان یائسه جلوگیری می کند.
موادی که برای استخوان ها مفیدند، برای مغز نیز نافع اند. گلابی هم از این قاعده مستثنی نیست و از میوه هایی است که برای حافظه و تمرکز حواس مفید است.
مواد موجود در گلابی برای تقویت بدن پس از بیماری هایی که نیرو و توان انسان را تحلیل می برد، بسیار مفید است. شاید به همین دلیل است که برای بیماران کمپوت گلابی می بریم. در دوران نقاهت بیماری هایی چون سل، کم خونی و ضعف شدید خوردن مخلوط آب گلابی و به بسیار مفید است.
گلابی یکی از میوه های ضدعفونی کننده یا ضد مسمومیت است و این خاصیت به دلیل ادرارآور و ملین بودنش است.
گلابی موجب شادابی و طراوت بدن و پوست می شود.
گلابی برای بیماران دیابتی میوه بسیار مناسبی است ، چون قسمت اعظم قند آن سلولز، سوربیتول و لوولوز است . شاید به همین دلیل حکیم عالیقدر ایرانی ابوعلی سینا، گلابی یا کمپوت آن را برای اکثر بیماران مجاز دانسته و آن را” شاه میوه” خوانده است.
گلابی ترشح بزاق را افزایش می دهد ،در نتیجه هضم غذا را آسان می کند . پس پوره آن برای سالمندان بسیار مفید است.
فیبر موجود در گلابی لینین(LININ) است که غیرقابل حل بوده و برای کاهش کلسترول خون بسیار مؤثر است.
برگ های میوه گلابی
جوشانده برگ گلابی برای کلیه بسیار مفید است ، چون ادرارآور ، ضدعفونی کننده و میکروب کش مثانه است. از این رو مبتلایان به عفونت ادراری حتماً باید آن را مصرف کنند. سنگ مجرای ادرار را دفع می کند ، برای این منظور۱۰۰ گرم برگ جوان درخت گلابی را در یک لیتر آب به مدت ۲۰ دقیقه دم کنید و آن را در سه وعده به میزان ۱ تا ۲ استکان تناول کنید.
دم کرده برگ گلابی دارویی شفابخش برای بی خوابی است، اعصاب را آرام می کند و سردردهای میگرنی را درمان می کند.
انجوجک که تخم گلابی جنگلی است ، دفع کننده کرم است و اعصاب متشنج را تسکین می دهد و اگر آن را کوبیده و شیره آن را بگیرند ، برای بندآمدن خونریزی زیاد در قاعدگی مفید است.
توصیه :
هضم پوست گلابی کمی مشکل است، از این رو کسانی که معده ضعیفی دارند آن را با پوست نخورند یا آن را بصورت کمپوت مصرف کنند.
بهتر است گلابی کاملاً رسیده را مصرف کنید تا خواص آن بیشتر و هضم آن راحت تر باشد.
بهتر است پس از خوردن گلابی آب سرد ننوشید ، زیرا در افراد حساس ایجاد نفخ می کند.
مواد معدنی موجود در ۱۰۰ گرم گلابی خام
انرژی | ۵۸ کیلو کالری |
کربوهیدرات | ۱۵ گرم |
فیبر خام | ۳/۱ گرم |
فیبر خوراکی | ۸/۲ گرم(منبع خوب) |
کلسیم | ۱۱ میلی گرم |
آهن | ۲۵/۰ گرم |
روی | ۱۲/۰ گرم |
پتاسیم | ۱۲۵ میلی گرم (منبع خوب) |
فلوئور | ۱۸ میکروگرم (منبع خوب) |
ویتامین A | ۹/۱ RE |
ویتامین E | ۴/۰ میلی گرم (منبع خوب) |
ویتامین C | ۴ میلی گرم |
فولات | ۷ میکروگرم (منبع خوب) |
گلابی حاوی ریزمغذهایی چون فلوئور، سلنیوم ، کرم و بور است که برای سلامتی و تأمین ریزمغذی های بدن بسیار مفید است.
آشنایی با اطلاعات دارویی نالیدیکسیک اسید NALIDIXIC ACID ، موارد مصرف و عوارض جانبی این کپسول ها بر سلامتی بدن، همگی درادامه مطلب.
نالیدیکسیک اسید Nalidixic Acid
طبقهبندی فارماکولوژیک: آنتیبیوتیک کینولون
طبقهبندی درمانی: ضد عفونیکننده مجاری ادرار
طبقهبندی مصرف در بارداری: رده B
اشکال دارویی:
Tablet: 500mg
Suspension: 60 mg/ml
عفونتهای حاد و مزمن مجاری ادرار ناشی از ارگانیسمهای گرم منفی حساس
بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار یک گرم چهار بار در روز به مدت ۱۴-۷ روز، یا g/day 2 به مدت طولانی مصرف میشود.
کودکان بزرگتر از سه ماه: از راه خوراکی، مقدار mg/kg/day 55 در چهار مقدار منقسم به مقدار ۱۴-۷ روز ، یا mg/kg/day 33 در چهار مقدار منقسم به مدت طولانی مصرف میشود.
مکانیسم اثر
اثر ضد میکروب: نالیدیکسیک اسید یک داروی باکتریکش است و ساخت اسید در ریبونوکلئیک (DNA) میکروب را مهار میسازد. طیف اثر این دارو شامل اکثر ارگانیسمهای گرم منفی، به جز سودوموناس، است.
(در تقریباً ۱۰ درصد بیماران در طول درمان با نالیدیکسیک اسید، مقاومت ایجاد میشود).
جذب: از دستگاه گوارش به خوبی جذب میشود. حداکثر غلظت سرمی دارو طی ۲-۱ ساعت حاصل میشود.
پخش: در بافت کلیه و مایع منی تجمع مییابد. وارد بافت پروستات نمیشود و مقدار کمی از آن در مایع مغزی – نخاعی (CSF) و جفت یافت میشود. به میزان زیادی به پروتئین پیوند مییابد.
متابولیسم: در کبد به هیدروکسی نالیدیکسیک اسید و کونژوگههای غیرفعال متابولیزه میشود.
دفع: متابولیتهای این دارو و ۳-۲ درصد از داروی تغییر نیافته از طریق کلیه دفع میشوند. نیمه عمر پلاسمایی دارو در بیماران دارای علمکرد طبیعی کلیه ، ۵/۲-۱ ساعت، و در بیماران مبتلا به آنوری، تا ۲۱ ساعت است.
احتیاط: تعداد گلبولهای قرمز، پلاکتها و گلبولهای سفید ممکن است در طول درمان با نالیدیکسیک اسید بهطور گذرا کاهش یابند.
اعصاب مرکزی: خوابآلودگی ، ضعف، سردرد، سرگیجه، سرگیجه حقیقی، تشنجات در بیماران مبتلا به صرع، اغتشاش شعور، توهمات.
پوست: خارش، حساسیت به نور، کهیر، بثورات پوستی.
چشم: حساسیت به نور، تغییر در تشخیص رنگها، دوبینی، تاری دید.
دستگاه گوارش: درد شکمی، استفراغ، اسهال.
خون: ائوزینوفیلی، ترومبوسیتوپنی، لکوپنی، کمخونی همولیتیک.
سایر عوارض: آنژیوادم، تب، لرز، افزایش داخل جمجمه و برآمده شدن ملاج در شیرخواران و کودکان.
تظاهرات بالینی: سایکوز سمی ، حملات تشنجی، افزایش فشار داخل جمجمه، اسیدوز متابولیک، لتارژی، تهوع و استفراغ، (هر چند که به دلیل دفع سریع نالیدیکسیک اسید، چنین واکنشهایی معمولاً طی ۳-۲ ساعت برطرف میشوند).
درمان: در صورتی که زمان زیادی از بلعیدن دارو نگذشته باشد، میتوان از شستشوی معده استفاده کرد، ولی در صورت جذب دارو، مراقبتهای حمایتی، از جمله افزایش مصرف مایعات، را باید شروع کرد. برای درمان حملات تشنجی ناشی از مصرف نالیدیکسیک اسید میتوان داروهای ضد تشنج را تجویز کرد، ولی تجویز این داروها به ندرت ضروری میشود.
موارد منع مصرف:
موارد احتیاط:
در صورت مصرف همزمان با وارفارین یا سایر داروهای ضد انعقاد خوراکی، ممکن است این دارو مقادیر زیادی از داروهای ضد انعقاد را از محلهای اتصال به آلبومین سرم جابهجا کند و موجب تشدید اثرات ضد انعقادی شود.
در صورت مصرف همزمان با داروهای دیگری که موجب بروز حساسیت به نور میشوند، اثرات اضافی ممکن است بروز کند.
۱- در صورت بروز اختلالات بینایی، به پزشک اطلاع دهید. این عوارض معمولاً با کاهش مقدار مصرف برطرف میشوند.
۲- قرار گرفتن در معرض نور خورشید ممکن است موجب بروز حساسیت به نور شوند. حساسیت به نور ممکن است تا سه ماه بعد از پایان درمان ادامه یابد. تا سه ماه بعد از پایان درمان، در صورت قرار گرفتن در معرض نور خورشید و ضربه خفیف به پوست، ممکن است تاولهای بزرگ ظاهر شوند.
مصرف در کودکان: بیضرری مصرف نالیدیکسیک اسید در شیرخواران کوچکتر از سه ماه ثابت نشده است و نباید برای این گروه سنی تجویز شود. همچنین، این دارو نباید در کودکان تا قبل از سن بلوغ مصرف شود، زیرا ممکن است برای غضروفها سمی باشد (بخصوص در مفاصلی که وزن بدن را تحمل میکنند). مقدار مصرف باید براساس وزن بدن تنظیم شود.
مصرف در شیردهی: مقادیر کمی از دارو در شیر ترشح میشود. در یک مورد، کمخونی همولیتیک در شیرخواری مشاهده شده که مادرش مقدار یک گرم دارو چهار بار در روز مصرف میکرده است. کاهش دفع و افزایش غلظت سرمی دارو موجب افزایش ترشح آن در شیر میشود.