این دارو مناسب برای تبخال اولیه تناسلی ناشی از ویروس تبخال ساده (HSV)، عفونتهای اولیه و عودکننده غیرمخاطره آمیز، تبخال ساده جلدی – مخاطی (HSV-2, HSV-1) در بیماران مبتلا به ضعف ایمنی می باشد.در مقاله از پارال طب سعی شده است تا تمامی موارد مربوط به این دارو موارد مصرف عوارض و … بررسی شود با ما همراه باشید.
موارد و مقدار مصرف (Acyclovir (Topical:
تبخال اولیه تناسلی ناشی از ویروس تبخال ساده (HSV)، عفونتهای اولیه و عودکننده غیرمخاطره آمیز، تبخال ساده جلدی – مخاطی (HSV-2, HSV-1) در بیماران مبتلا به ضعف ایمنی.
بزرگسالان و کودکان: مقدار کافی از کرم بر روی موضع، شش بار در روز به فاصله سه ساعت، مالیده می شود. مدت درمان هفت روز است.
توجه: این دارو در درمان تبخال تناسلی عودکننده یا تبخال ساده لب و در بیماران دارای ایمنی طبیعی اثری ندارد و فقط طول مدت بیماری را کاهش می دهد.
توانایی آسیکلوویر در جلوگیری از انتقال عفونت ویروسی به دیگران یا جلوگیری از عود عفونتهای ویروسی در بیماران بدون نشانه ثابت نشده است. مصرف دراز مدت آسیکلوویر موجب بروز مقاومت می شود که از لحاظ بالینی اهمیت چندانی ندارد.
موارد منع مصرف و احتیاط برای بیماران:
عوارض جانبی این دارو
موضعی: درد خفیف، سوزش یا گزش، خارش، بثورات پوستی.
تداخل دارویی (Acyclovir (Topical:
اطلاعات اختصاصی (Acyclovir (Topical
بیماران مبتلا به تبخال تناسلی بیش از دیگران استعداد ابتلا به سرطان گردن رحم را دارند. بنابراین، انجام آزمون پاپانیکولا (pap) حداقل یک بار در سال، برای تشخیص سریع تغییرات گردن رحم، ممکن است ضروری باشد.
در صورت مصرف مجدد دارو به صورت موضعی یا سیستمیک، واکنشهای حساسیت مفرط ممکن است بروز کند.
بلافاصله بعد از بروز اولین علائم و نشانه های عفونت تبخالی، باید درمان با این دارو آغاز شود.
مکانیسم اثر (Acyclovir (Topical:
فارماکوکینتیک
جذب: جذب آسیکلوویر از پوست سالم ناچیز است، ولی از پوست آسیب دیده (زونا) به طور متوسط جذب می شود.
پخش: بعد از مصرف موضعی دارو بر روی پوست آسیب دیده (زونا)، غلظت سرمی تا mcg/ml 28/0 در بیماران دارای عملکرد طبیعی کلیه و تا mcg/ml 78/0 در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه مشاهده شده است.
متابولیسم: داخل سلول ویروس به شکل فعال خود متابولیزه شده ، حدود ۱۰ درصد مقدار مصرف در خارج از سلول متابولیزه می شود.
دفع: آسیکلوویر در صورت جذب سیستمیک از طریق کلیه دفع می شود.
فارماکوکینتیک:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو.
اشکال دارویی:
اشکال دارویی:
Cream: 5%
اطلاعات اظافی در باره ی (Acyclovir (Topical:
طبقهبندی فارماکولوژیک: مشتق صناعی پورین.
طبقهبندی درمانی: ضد ویروس (موضعی).
طبقهبندی مصرف در بارداری: رده C
نکات قابل توصیه به بیمار
دارو را بیش از مقدار و مدت توصیه شده مصرف نکنید و دوره درمان را کامل نمایید.
کرم را با استفاده از یک دستکش لاستیکی یا انگشتانه لاستیکی بر روی موضع بمالید تا از آلوده شدن سایر نقاط بدن یا انتقال عفونت به دیگران جلوگیری شود.
زنان و مردانی که نشانه ها و علائم بیماری را دارند، باید از مقاربت خودداری کنند، زیرا این بیماری قابل انتقال است. استفاده از کاندوم ممکن است از انتقال بیماری جلوگیری کند، اما مصرف آسیکلوویر مانع این انتقال نمی شود. ژلهای اسپرم کش یا دیافراگم نیز مانع از انتقال بیماری نمی شوند.
از منجمد کردن این دارو خودداری کنید.
در صورت عدم بهبودی طی یک هفته، با پزشک تماس بگیرید.
از تماس دارو با چشمها و مخاط داخل دهان و بینی خودداری کنید.
موضع را تمیز و خشک نگهدارید و با پوشیدن لباسهای گشاد از تحریک آن جلوگیری کنید.
مصرف در سالمندان: این دارو در بیماران سالخورده باید با احتیاط تجویز شود ، زیرا احتمالاً به اختلال کار کلیه و یا دهیدراسیون مبتلا هستند.
مصرف در کودکان: بی ضرری و اثربخشی آسیکلوویر موضعی در کودکان ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: ترشح آسیکلوویر در شیر مشخص نیست. از آنجا که مقدار مصرف روزانه این دارو کم است، وجود مقادیر زیاد آن در شیر بعید به نظر می رسد.
توجه: برای کسب آگاهی بیشتر به تک نگار (Acyclovir systemic) مراجعه کنید.
در مقاله از پارال طب سعی شده است تا تمامی موارد داروی (Acyclovir (Ophthalmic از جمله موارد مصرف،مکانیسم اثر،عوارض جانبی و … بررسی شود تا پایان مقاله با ما همراه باشید.
درمان التهاب قرنیه ناشی از ویروس تبخال ساده
بزرگسالان و کودکان: یک سانتیمتر از پماد پنج بار در روز، با فاصله چهار ساعت، در فضای ملتحمه پلک پایین مالیده می شود. درمان باید حداقل تا سه روز بعد از بهبود کامل علائم ادامه یابد.
موارد منع مصرف و احتیاط (Acyclovir (Ophthalmic:
عوارض جانبی (Acyclovir (Ophthalmic
چشم: احساس گزش خفیف و گذرا، آسیب سطحی قرنیه همراه با نقطهدار شدن آن که با قطع مصرف دارو بهبود خواهد یافت.
مکانیسم اثر(Acyclovir (Ophthalmic :
فارماکوکینتیک
جذب: از طریق بافت پوششی قرنیه و بافت سطحی چشم به سرعت جذب می شود.
پخش: مطالعه بر روی حیوانات نشان داده است که غلظت این دارو در مایع زلالیه برای اثرات ضد ویروسی به حد لازم می رسد. بعد از مصرف در چشم، به مقدار بسیار ناچیزی در ادرار یافت می شود، ولی در خون قابل اندازه گیری نیست.
متابولیسم: در داخل سلول ویروس به شکل فعال خود متابولیزه میشود. حدود ۱۰ درصد یک مقدار مصرف آن در خارج از سلول متابولیزه می شود.
دفع: در صورت جذب سیستمیک، از طریق کلیه دفع می شود.
فارماکوکینتیک:
موارد منع مصرف و احتیاط این دارو
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو.
اشکال دارویی (Acyclovir (Ophthalmic:
Ointment: 3%
اطلاعاتاظافی درباره ی (Acyclovir (Ophthalmic:
طبقهبندی فارماکولوژیک: نوکلئوزید صناعی پورین.
طبقهبندی درمانی: ضد ویروس (چشمی).
طبقهبندی مصرف در بارداری: رده C.
نکات قابل توصیه به بیمار
دارو را بیش از مقدار و مدت توصیه شده مصرف نکنید و دوره درمان را کامل نمایید.
از منجمد کردن دارو خودداری کنید.
در صورت عدم بهبودی طی یک هفته، به پزشک اطلاع دهید.
در این مقاله از پارال طب سعی شده است تا تمامی موارد مربوط به داروی Adacel مورد بررسی قرار داده شود لطفا تا پایان مقاله با ما همراه باشید.
موارد و مقدار مصرف Adacel:
ایجاد ایمنی زایی در کودکان نسبت به بیماری کزاز، دیفتری و سیاه سرفه
عوارض جانبی داروی Adacel:
بی اشتهایی -تهوع -تب -تشنج -خواب آلودگی -قرمزی و تورم در محل تزریق-واکنش ازدیاد حساسیت – تحریک پذیری -بی اشتهایی-
تداخل دارویی Adacel:
تجویز همزمان واکسن با کورتیکواستروئیدها و ایمیونوساپرسانت ها ممکن است بروز پاسخ ایمنی را دچار نقص کند. در صورت استفاده از این داروها باید تجویز واکسن را به تعویق انداخت.
مکانیسم اثر Adacel:
حاوی ویروس زنده نمی باشد و از طریق القا تولید آنتی توکسین و آنتی بادی سبب تقویت ایمنی فعال در برابر دیفتری، کزار و سیاه سرفه می شود.
در این مقاله از پارال طب تمامی موارد مرتبط با داروی Adapalene از جمله موارد استفاده،عوارض،مکانیسم اثر،تداخل دارویی و … مورد بررسی قرار گرفته است لطفا تا پاان مقاله با ما همراه باشید.
موارد و مقدار مصرف داروی Adapalene :
آکنه وولگاریس
پس از شستشوی صورت، شبها دارو به نواحی درگیر مالیده شود. بروز اثر درمانی دارو ۱۲-۸ هفته به طول میانجامد.
مکانیسم اثر Adapalene
آداپالین آنالوگ رتینوئید و مشتق اسید نفتولیک است که روی گیرندههای رتینوئید اثر میکند. دارو باعث تنظیم فرآیندهای تمایز سلولی، کراتینیزاسیون و روند التهابی میشود. مصرف موضعی دارو باعث طبیعی شدن تمایز سلولهای اپیتلیال فولیکول و در نتیجه کاهش تولید میکروکومدونها میشود.
مواردی جهت منع مصرف و احتیاط این دارو:
تداخل دارویی Adapalene
از مصرف همزمان با فرآوردههای تحریک کننده پوست ( دارویی ، آرایشی و بهداشتی) خودداری شود.
در صورت مصرف داروهای حاوی سولفور، رزورسینول یا اسید سالیسیلیک، مصرف آداپالن با احتیاط انجام شود.
تداخل دارویی Adapalene:
عوارض جانبی
چشم: ادمِ پلک، کونژنکتیویت.
پوست: واکنش حساسیتی، خشکی پوست، پوستهریزی، اریتم، خارش، سوزش، تشدید آکنه، آفتاب سوختگی، درماتیت تماسی، تغییر رنگ پوست، بثورات جلدی، اگزما.
مسمومیت و درمان
در صورت مصرف بیش از حد ممکن است قرمزی پوست و پوستهریزی رخ می دهد. در صورت مصرف خوراکی به مدت طولانی ممکن است علائم مسمومیت با ویتامین A بروز کند.
مکانیسم اثر Adapalene:
فارماکوکینتیک
جذب: جذب پوستی دارو بسیار اندک میباشد.
دفع: ترشح و دفع صفراوی دارد.
فارماکوکینتیک:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: در صورت حساسیت به دارو یا هر یک از اجزاء فرمولاسیون.
اشکال دارویی Adapalene:
Cream: 0.1%
Gel: 0.1%
Lotion: 0.1%
Solution: 0.1%
اطلاعاتاضافی درباره ی دارو Adapalene:
طبقهبندی فارماکولوژیک: رتینوئید موضعی.
طبقهبندی درمانی: درمان آکنه وولگاریس.
طبقهبندی مصرف در بارداری: رده C
اطلاعات اختصاصی
۱- در صورت بروز واکنشهای حساسیتی یا تحریک شیمیایی، دارو باید قطع شود.
۲- در هفته اول درمان، ممکن است ضایعات آکنهای تشدید یابد. درمان باید ادامه یافته و نیازی به قطع دارو نمیباشد.
۳- عوارض جانبی نظیر قرمزی، سوزش، خشکی و پوستهریزی یا خارش اغلب در ۴- ۲ هفته اوّل درمان بروز کرده و معمولاً شدّت خفیف تا متوسط داشته و با ادامه درمان از بین میرود.
نکات قابل توصیه به بیمار
۱- بیمار باید از احتمال تشدید ضایعات آکنه اطلاع داشته و دارو درمانی را ادامه دهد.
۲- از قراگیری در معرض نور آفتاب خودداری نمایید. در صورت ضرورت از وسایل محافظ یا کرمهای ضد آفتاب استفاده نمایید.
۳- در صورت بارداری به پزشک اطلاع داده شود.
۴- از تماس دارو با چشم، لب، سوراخ بینی و غشاهای مخاطی خودداری شود.
۵- از مالیدن دارو به نواحی زخمی، اگزماتو و آفتاب سوخته خودداری شود.
۶- از مصرف ترکیبات حاوی آلفاهیدروکسی یا گلیکولیک اسید خودداری شود.
۷- در نواحی تحت درمان از اپیلاسیون یا موم استفاده نشود.
۸- جهت مشاهده اثرات درمانی ۴- ۲ هفته زمان لازم است.
مصرف در کودکان
اثربخشی و ایمنی دارو در کودکان زیر ۱۲ سال مشخص نشده است.
مصرف در شیردهی
ترشح دارو به شیر مشخص نیست. در صورت مصرف دارو بهتر است، شیردهی قطع شود.
در این مقاله از پارال طب تمامی موارد مرتبط با داروی Adefovir Dipivoxilاز جمله، موارد استفاده،عوارض،مکانیسم اثر،تداخل دارویی و … مورد بررسی قرار گرفته است لطفا تا پاان مقاله با ما همراه باشید.
موارد و مقدار مصرف Adefovir Dipivoxil:
الف) عفونت مزمن هپاتیت B.
بزرگسالان: ۱۰ میلیگرم روزانه خوراکی به مدت ۱۲ ماه.
ب) عفونت HIV مقاوم به لامیوودین (تأیید نشده).
بزرگسالان: ۱۲۰-۳۰ میلیگرم روزانه خوراکی.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: سابقه حساسیت به دارو یا هر یک از اجزاء فرمولاسیون، حساسیت مفرط به این دارو و هموکروماتوز ایدیوپاتیک.
موارد احتیاط: سالمندان (به دلیل احتمال وجود اختلالات کبدی و کلیوی)، اختلال عملکرد کلیوی و بیماران دریافت کننده داروها با سمیـت کلیوی.
عوارض جانبی داروی Adefovir Dipivoxil:
اطلاعات اختصاصی داروی Adefovir Dipivoxil
کلیه بیماران بخصوص افراد با سابقه اختلالات کلیوی و دریافت کنندههای داروها با سمیت کلیوی باید از نظر عملکرد تحت نظارت دقیق باشند.
توجه: طی دوران درمان، بیماران ممکن است به اسیدوز لاکتیک و هپاتومگالی شدید همراه با استئاتوز دچار شوند. عوامل خطر آن شامل جنس مؤنث، چاقی و استفاده از داروهای آنتی رتروویروس میباشد.
عملکرد کبدی باید مرتباً پایش شود. در صورت بروز شواهدی مبنی بر اسیدوز لاکتیک و هپاتومگالی همراه با استئاتوز مصرف دارو باید قطع شود.
تشدید ناگهانی هپاتیت میتواند ناشی از قطع آدفوویر باشد. در بیمارانی که درمان ضد هپاتیت B در آنها قطع میشود، عملکرد کبدی باید بررسی شود.
طول درمان بهینه در بیماران مشخص نیست.
آدفوویر میتواند مقاومت به داروهای آنتی رتروویروس را در بیماران آلوده به HIV افزایش دهد. در بیمارانی که به دلیل هپاتیت Bتحت درمان با آدفوویر قرار میگیرند، آنتی بادی های HIV باید بررسی شوند.
نکات قابل توصیه به بیمار
بیمار میتواند دارو را بدون توجه به زمان مصرف غذا میل نماید.
به بیمار توصیه نمایید هرگونه، ضعف، درد عضلانی، تهوع و استفراغ، سرگیجه، منگی، تغییر شدت و تعداد ضربان قلب و احساس سردی بخصوص در اندامها را سریعاً گزارش نماید.
به بیمار توصیه نمایید علایم و نشانههای سمیت کلیوی را گزارش نماید.
به دلیل احتمال تشدید هپاتیت به بیمار توصیه نمایید از قطع خودسرانه و ناگهانی دارو خودداری نماید.
استفاده سالمندان از این دارو
به دلیل افزایش احتمال اختلالات کلیوی و قلبی ـ عروقی با احتیاط استفاده شود.
استفاده کودکان از این دارو
اثربخشی و ایمنی دارو در کودکان به اثبات نرسیده است.
مصرف هنگام شیردهی
ترشح دارو در شیر مشخص نیست. در صورت مصرف دارو توصیه به قطع شیردهی میشود.
تداخل دارویی Adefovir Dipivoxil:
ایبوپروفن باعث کاهش فراهمی زیستی آدفوویر میشود.
مصرف همزمان داروهایی همچون آمینوگلیکوزیدها، سیکلوسپورین، NSAIDs، تاکرولیموس و انکومایسین به دلیل افزایش احتمال بروز سمیت کلیوی با احتیاط باید انجام شود.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
ممکن است دارو باعث افزایش ALT، AST، آمیلاز، کراتینکیناز، کراتینین و اسید لاکتیک شود.
مکانیسم اثر Adefovir Dipivoxil:
مهار ترانس کریپتاز معکوس در ویروس هپاتیت B که باعث پایان یافتن زنجیره میشود.
تنظیم دوز: در کلیرانس کراتینین ml/min 40-20، ۱۰ میلیگرم خوراکی هر ۴۸ ساعت. در کلیرانس کراتینین ml/min 19-10 هر ۷۲ ساعت و در صورت همودیالیز شدن بیمار ۱۰ میلیگرم هر ۷ روز.
فارماکوکینتیک:
جذب: فراهمیزیستی دارو ۵۹ درصد میباشد.
پخش: دارو بطور گسترده بخصوص در کلیهها، کبد و روده توزیع مییابد. دارو حدود ۴ درصد به پروتئینهای سرم اتصال مییابد.
متابولیسم: دارو سریعاً به شکل فعال یعنی آدفوویر دی فسفات تبدیل میشود.
دفع: دارو از طریق پالایش گلومرولی و ترشح فعال توبولی از کلیهها دفع میگردد.
اشکال دارویی Adefovir Dipivoxil:
Tablet: 10 mg
اطلاعات اضافی درباره ی داروی Adefovir Dipivoxil:
طبقهبندی فارماکولوژیک: آنالوگ نوکلئوتید.
طبقهبندی درمانی: ضد ویروس.
طبقهبندی مصرف در بارداری: رده C
نامهای تجاری: Adesera
عوارض جانبی این دارو
اعصاب مرکزی: ضعف، تب، سردرد.
حلق ـ بینی: فارنژیت، سینوزیت.
دستگاه گوارش: درد شکم، اسهال، سوء هاضمه، نفخ، تهوع، استفراغ.
ادراری ـ تناسلی: هماچوری، گلیکوزوری، نارسایی کلیوی، اختلال عملکرد کلیوی.
کبد: هپاتومگالی همراه با استئاتوز، نارسایی کبدی.
متابولیک: اسیدوز لاکتیک.
تنفسی: سرفه.
پوست: بثورات جلدی، خارش.
مسمومیت و درمان
مصرف بیش از حد دارو باعث عوارض ناخواسته گوارشی میشود. جهت درمان اقدامات حمایتی و درصورت نیاز دیالیز توصیه میشود.